Ontstaansgeschiedenis Vroesenpark
In het jaar 1887 zijn de eerste
ideeën ontwikkeld voor een stadsuitbreiding tussen de Rotte, de spoorweg naar Schiedam en de Ceintuurbaan. Daar was
toen nog vrijwel geen bewoning. Ook het Noorderkanaal moest nog gegraven
worden. In 1892 is in een geheime
Raadsvergadering besloten om deze ideeën als richtsnoer te nemen voor een
ontwikkelingsplan van dit gebied, ongeveer ter grootte van de Deelgemeente
Noord. Het duurde uiteindelijk nog tot 1903 voordat het uitbreidings-plan,
samengesteld door ir. De Jongh, officieel door de Raad werd aangenomen. En op
29 maart 1906 werd dan eindelijk beslist met welke onderdelen van het plan zou
worden begonnen. Reeds in die tijd werden de voorbereidingen voor de aanleg van
huizenblokken en het Vroesenpark feitelijk ter hand genomen. Want burgemeester
Zimmerman was in die tijd zo vooruitziend om voor te stellen dat het zand dat
bij het graven van de Waalhaven vrijkwam goed gebruikt kon worden als
ondergrond in het uitbreidingsgebied. En zo geschiedde.
Dat wil echter nog niet zeggen
dat er ook daadwerkelijk met de bouw van huizen, het graven van het
Noorderkanaal en het inrichten van het Vroesenpark werd begonnen. Het duurde
uiteindelijk nog tot 1915, precies in het jaar dat Koningin Wilhelmina zich
bereid verklaarde om de eerste steen voor het nieuwe stadhuis aan de Coolsingel
te komen leggen, voordat de Openbare Werken ook daadwerkelijk werden
aanbesteed. De plannen voor het Noorderkanaal, het Vroesenpark en inmiddels ook
een sportpark bleven gelukkig al deze jaren overeind.
De aanleg van het Vroesenpark
ondervond natuurlijk nog de nodige vertraging. Wie zou dit allemaal gaan
betalen? Een park heeft “immers” geen economisch nut!? De “oplossing” kwam
uiteindelijk jaren later. Het Vroesenpark is geheel in het kader van de
werkverschaffing in de dertiger jaren van de vorige eeuw aangelegd. Onder
werkverschaffing werd in die tijd verstaan: ”Het doel is in hoofdzaak om
werkloozen, door tusschenkomst der arbeidsbeurs, werk te verschaffen en het
kwaad te beletten van het werkgeven in kroegen door kroeghouders, waardoor vele
werklieden gedwongen werden tot drinken”.
Op 7 oktober 1934 was het dan
zo ver: het park, toen nog Blijdorppark geheten, werd opengesteld voor het
publiek.
(klik hier voor een schets van 1938)
In de koude winter van
1944-1945 zijn alle bomen door bewoners in de omgeving gekapt om op te stoken.
Ook de bestaande paden werden uitgegraven vanwege de aanwezigheid van brandbare
sintels. Na de oorlog werd het park geheel anders van opzet dan het oorspronkelijke concept van
architect van Ravesteijn.
Voordat het aanliggende
sportpark kon worden geopend moest men nog even wachten: pas op 29 juni 1950
was ook het tennispark gereed.
Op 27 mei 1977 werd de naam van
het park officieel omgedoopt tot Vroesenpark.
Bronnen: Het Rotterdamsch Jaarboekje 1916, 1935 en 1951
